Miarkowe postępy

Do napisania tego posta zbieram się już od tygodnia...
Jakoś tak dziwnie się składa, że nie po drodze mi było na bloggera. Informacje i Waszych komentarzach dostaję na email więc nie obawiałam się spamu. Owszem, wchodziłam na blog, ale tylko po to by zobaczyć co nowego na Waszych blogach. I tak czytałam, czasem komentowałam i brakowało czasu do napisania czegoś na własnym blogu.
Poza blogiem (i internetem w ogóle) nie próżnowałam - praca, dom, dzieci i oczywiście krzyżyki.
Przez ostatni czas królowała u mnie Królewna Śnieżka. Przybywało jej coraz więcej i więcej i jakoś nie mogłam się od niej oderwać.
Dziś pochwalę się postępami, ale uwaga - dużo zdjęć ;)
Gdy pokazywałam Wam ją ostatnio to wyglądała tak:

Skończyłam jedna kartkę wzoru i na "trochę" miarkę odłożyłam. To "trochę" trwało około tygodnia. Potem szybko chwyciłam za materiał i dokończyłam żółty, rozkloszowany dół sukienki. Od razu zaczęłam haftować niebieską górę. Gdzieś z tydzień temu Śnieżka prezentowała się tak:

A później tak:

Taki "jeździec bez głowy" ;)

Nie mogłam jej przecież tak zostawić i szybciutko zabrałam się do pracy. I stało się - w ostatnią środę miałam wolne i mogłam wreszcie pokazać Jej twarz:

No i pochwalić się dotychczasową całością:

Pozostały detale dookoła Królewny - kreseczki i liczby miarki, jakieś czerwone kropeczki (motylki??).

Ostatnie dwa dni pracy przyniosły odpowiednie efekty. W piątek zrobiłam owe kreseczki i liczby, a w sobotę zaczęłam kwiatuszki nad głową Śnieżki. Tak się w nie wkręciłam, że nie zauważyłam że jest prawie 2.00 w nocy....

Miałam zrobione kwiatuszki, dziś do tego doszły gałązki i tło:

A teraz miarka wygląda tak:

Jeszcze troszkę i miareczka będzie skończona ;)

Cieszę się, że podoba Wam się mój haft koralikowy. Koraliki dają naprawdę powalający efekt, a i cieniowana druk na materiale też daje swoje. materiał jest śliski, to prawda, ale od spodu jest coś jakby flizelina i to sprawia że nie ślizga się w palcach.

Chciałam napisać, że choroby już nas wreszcie odpuściły, ale... no właśnie, ale :(

Mnie nadal pobolewają stawy. Nie przez cały czas, ale jak ból chwyci to jest nie do zniesienia. Szczególnie ból kolan. Ani zgiąć, ani wyprostować....

Kilka dni temu zaczęłam mieć problemy z palcami lewej ręki, szczególnie ze wskazującym. W ogóle nie mogłam nim ruszać, a każde dotknięcie tym palcem czegokolwiek powodowało ogromny ból. Palec nie wygląda ani na złamany, ani stłuczony. Nie jest siny, opuchnięty czy nawet czerwony - nic. A bolało jak cholera. Na szczęście dziś już boli coraz mniej.

Nastolatki właśnie kończą ferie, liczę więc pomiędzy nimi na zawieszenie broni wykopanej na czas tygodniowych ferii.

Najmłodsza chodzi normalnie do przedszkola, ale od piątku znów mocno kaszle i pojawił się katar.

Mąż powoli dochodzi do "normy" po tym jak nagle musiał rzucić palenie. Na najbliższy wtorek mamy wyznaczoną wizytę u anestezjologa a na 1 kwietnia zabieg czyszczenia zatok.

Co będzie dalej zobaczymy....

Pozdrawiam serdecznie